Plastic circulair maken

Circulariteit is een van de snelste, meest betaalbare, effectieve en betrouwbare methodes voor het reduceren van CO2-emissies in het plastic systeem. Ook is het de belangrijkste factor voor een reductie op de korte tot middellange termijn. Daarvoor moeten alle up- en downstream maatregelen, in de keten van plastics, worden genomen, waaronder hergebruik dat leidt tot minder wegwerpplastic, design voor recycling, mechanische en chemische recycling, plastic uit biomassa en alternatieve koolstofbronnen als afgevangen CO2 (CCU).

De inspanningen op het gebied van het inzamelen, sorteren en gebruikmaken van kwalitatief hoogwaardige bronnen voor circulaire grondstoffen (feedstocks) moeten we drastisch opschalen om de afhankelijkheid van fossiele grondstoffen te verminderen en CO2-uitstoot van het plastic systeem verder omlaag te brengen.

Met de hulp van beleidsmakers en een intensievere samenwerking met partners in de waardeketen, kan de beschikbare hoeveelheid circulair plastic sterk groeien en in een groot deel van de vraag naar plastic voorzien. Maar rekening houdend met de beperkte beschikbaarheid van gesorteerd plastic afval, duurzame biobrandstoffen en door CCU gewonnen koolstof en van groene waterstof, verloopt vervanging van fossiele plastics geleidelijk en komt in een ambitieus scenario uit op 65% in 2050.

Lange cycli die nodig zijn voor het ontwikkelen en opschalen van technologieën en lock-in effecten voor investeringen in infrastructuur maken dat de beslissingen in de jaren ‘20 bepalend zijn voor het halen van netto-nul CO2-uitstoot in het systeem in 2050. De komende jaren zijn daarom kritisch voor het in gang zetten van de nodige acties.