Komentarz Virginii Janssens, Dyrektor Zarządzającej Plastics Europe:
Chociaż zdajemy sobie sprawę z tego, że negocjacje są z natury rzeczy trudnym procesem i że w Ottawie udało się poczynić pewne postępy, to nie zmienia to faktu, że czasu jest coraz mniej. Negocjacje osiągnęły punkt krytyczny i jeśli chcemy zdążyć na czas, konieczne jest, aby wszystkie strony – rządy, przemysł i społeczeństwo – podwoiły wysiłki w celu znalezienia możliwych do wdrożenia w życie konsensusów.
Dlatego niezmiernie się cieszymy, że negocjacje będą kontynuowane w ramach prac międzysesyjnych poprzedzających kolejną turę negocjacji (INC5) i uważamy, że włączenie w prace podmiotów posiadających obecnie status obserwatorów ma zasadnicze znaczenie dla utrzymania przejrzystości i technicznej integralności projektu porozumienia.
Głównym wyzwaniem, szczególnie dla gospodarek wschodzących, jest sposób, w jaki zapewniane i ułatwiane jest niezbędne finansowanie. Dlatego jesteśmy pełni optymizmy, widząc wzrost uznania znaczenia systemów Rozszerzonej Odpowiedzialności Producenta (Extended Producer Responsibility) jako jednego z narzędzi do zarządzania końcowym etapem cyklu życia produktów z tworzyw sztucznych.
Podobnie cieszy nas liczba propozycji zgłoszonych podczas negocjacji, które dotyczą najlepszego sposobu określania i unikania zastosowań problematycznych i stwarzających wysokie ryzyko wycieków do środowiska. Do obiecujących należy zaproponowane przez Unię Europejską i Wielką Brytanię podejście oparte na określonych kryteriach, a także powiązany z nim „schemat decyzyjny” opracowany przez przemysł. Teraz pilnie potrzebne są dalsze prace nad uszczegółowieniem tych inicjatyw.
Jesteśmy jednak zaniepokojeni brakiem postępów w tworzeniu polityk i ram regulacyjnych niezbędnych do przyspieszenia rozwoju cyrkularnej gospodarki tworzyw sztucznych.
Najskuteczniejszym sposobem przyspieszenia tej transformacji, przy jednoczesnym zachowaniu walorów użyteczności, jaką tworzywa sztuczne oferują społeczeństwu, jest potraktowanie w Globalnym Porozumieniu odpadów tworzyw sztucznych jako zasobu o realnej wartości.
Należy teraz skupić się na środkach politycznych, które zwiększą wartość odpadów tworzyw sztucznych jako cyrkularnego surowca poprzez stymulację popytu na cyrkularne tworzywa sztuczne, w tym wprowadzenie na poziomie krajowym obowiązkowych celów w zakresie zawartości recyklatów dla sektorów wykorzystujących tworzywa sztuczne.”